Het lijkt een anachronisme, secretaressedag. Een gebruik dat stamt uit de tijd dat bazen met grote willekeur hun steun en toeverlaat konden afblaffen en dat één keer per jaar goedmaakten door een bos bloemen te kopen. Een beetje stigmatiserend ook. Elke vrouw die je op dat moment door Brussel of Antwerpen zag lopen met een bos bloemen, daarvan wist je, dat is een secretaresse. Niet dat er iets verkeerd mee is, maar toch, echt waarderend is het niet. Bovendien moesten die secretaresses er meestal zelf aan denken om het in de agenda van hun baas te zetten, anders zouden die zelfs dat vergeten.
En toch… Net zoals het concept geëvolueerd is – van secretaresse tot office manager of ‘personal assistant’, is dat met de gedachtes ook zo.
Het is niet verkeerd om van tijd tot tijd stil te staan bij stille krachten die de motor van een bedrijf geruisloos doen lopen. Zij die er voor zorgen dat anderen kunnen schijnen en schitteren.
Het is gewoon niet anders. Bedrijven en mensen in die bedrijven, je hebt er de introverten, en de extraverten. De mensen van de spotlights en de anderen. Verkopers zijn meestal diva’s. Ze werken hard, ze zijn hardnekkig en ze willen erkenning voor zeer zichtbare daden. Een pand is verkocht, een concurrent is men te vlug af geweest, een project is met succes afgehandeld. Iedereen zal het geweten hebben. Dat hoort zo. Elke verkoper verkoopt ook en vooral zichzelf. Daar zijn ze goed in. En succes – en erkenning van dat succes – is het levensbloed van elke verkoper.
Maar daarnaast, daarnaast heb je alle mensen die er voor gezorgd hebben dat er überhaupt iets te verkopen valt, dat er afspraken geregeld werden, dat er dossiers klaarliggen en dat de arena, waarbinnen gespeeld moet worden er klaar voor is. Dat verdient heel af en toe ook wel een stuk waardering, meer dan het spreekwoordelijke schouderklopje. De hectiek en de waan van de dag laten dat niet altijd toe, maar iedereen beseft dat het nodig is.
Bij Heeren en Hillewaere is het niet anders. Ondanks de manier waarop we collegiaal met elkaar bezig zijn, respectvol en vriendelijk, uiten we niet altijd meteen waardering voor gepresteerd werk.
Misschien moeten we die bos bloemen of dat doosje zoetigheden wel op die manier interpreteren. Een nieuwjaarsbrief van de samenwerking, elk jaar opnieuw. Met wensen en de vaste overtuiging dat we het dit jaar nog beter gaan doen. Dat we de erkenning daar zullen leggen waar die nodig is. Omdat we allemaal samen aan het eindresultaat werken.
Columnist: Uw Hillewaere vastgoedmakelaar